کد مطلب:33433
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:34
اگر خداوند به چيزي نيازمند نيست ، چرا انسان را آفريده است تا به اين همه سختي گرفتار شود؟
آفرينش از اين روي است كه خداوند داراي رحمت و فضل و احسان است و آفرينش انسان ، رحمت و احسان در حق اوست . اين حقيقت با توجّه به سرشت و ساخت انسان ، كه از آزادي و اختيار و خرد برخوردار است و تنها به حال خود نهاده نشده و خداوند رسولان خود را براي هدايت و سعادت او فرستاده است ، بيشتر آشكار مي شود .
آيا احسان كردن و نعمت دادن بهتر است ، يا احسان نكردن و نعمت ندادن؟ در اين جا قضاوت بر عهده عقل انسان است . البته ، بايد توجّه داشت كه راحتي براي انسان همواره پسنديده نيست . چنانچه انسان به رنج و زحمت بيفتد ، ولي در پرتو آن به راحتي و آسايش جاويد ، بي هيچ رنج و گرفتاري و همراه با تمام نعمتها و لذّتها برسد ، ارزشمند است و فطرت و عقل هر انساني در پي آن است . مشقّتي كه پس از آن ، كمال و بهشت جاويد است ، مشقّت نيست و آسايشي كه همراه با پستي و نيستي است ، آسايش نيست .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.